Abarth, het prestatiegerichte merk onder Stellantis, overweegt een terugkeer naar benzinevoertuigen in Europa, omdat de verkoop van elektrische voertuigen achterblijft bij de verwachtingen. De verschuiving komt nadat het merk zich heeft gecommitteerd aan een volledig elektrische line-up met modellen als de 500e en 600e, een strategie die bij enthousiastelingen een averechts effect lijkt te hebben.
De kloof tussen Abarth en zijn klanten
De kern van het probleem is simpel: Abarths klanten waarderen de mogelijkheid om hun voertuigen aan te passen, een vrijheid die bij elektrische aandrijflijnen ernstig wordt beperkt. In tegenstelling tot interne verbrandingsmotoren (ICE) bieden elektromotoren beperkte mogelijkheden voor tuning, chipping of aftermarket-upgrades, die voor veel eigenaren een integraal onderdeel zijn van de Abarth-ervaring. Zoals Gaetano Thorel, de Europese baas van Abarth, opmerkte, willen liefhebbers de vrijheid om te sleutelen.
Verkoopcijfers vertellen het verhaal
Verkoopcijfers onderstrepen deze onvrede. In Groot-Brittannië heeft Abarth dit jaar slechts 273 auto’s verkocht, een scherpe daling ten opzichte van de 954 in dezelfde periode vorig jaar en een dramatische daling ten opzichte van de 5.631 verkochte exemplaren in 2018. Deze cijfers suggereren een duidelijke consumentenvoorkeur voor traditionele Abarth-kenmerken die elektrische modellen niet kunnen bieden.
De Fiat 500 Hybrid als potentiële oplossing
Het merk onderzoekt nu een terugkeer naar benzinemotoren met behulp van het Fiat 500 Hybrid-platform. Dit is niet de eerste keer dat Stellantis teruggaat op de elektrificatie; de hybride 500 was in wezen een reverse-engineered ICE-versie van de elektrische 500e, gemaakt nadat de verkopen van laatstgenoemde ondermaats presteerden.
De huidige 1,0-liter motor van de 500 Hybrid produceert echter slechts 64 pk, met een glaciale tijd van 0-100 km/u van meer dan 16 seconden. Dit blijft ver achter bij de prestaties waar Abarth bekend om staat, en de koppelafgifte van de motor bij lage toerentallen komt niet overeen met het hoogtoerige karakter dat van het merk wordt verwacht.
Technische uitdagingen en financiële realiteit
Het platform zelf biedt aanzienlijke hindernissen. Het chassis van de 500e is niet ontworpen voor een verbrandingsmotor, waardoor er minimale ruimte overblijft voor grotere, krachtigere eenheden en adequate koelsystemen. Het inpassen van een geschikte motor in het bestaande raamwerk zou waarschijnlijk een complexe technische onderneming zijn.
Bovendien zou het ontwikkelen van een op maat gemaakte benzine-Abarth voor een nichemarkt kostbaar zijn, wat aanleiding zou geven tot bezorgdheid onder Stellantis-accountants. Ondanks deze uitdagingen bevestigt Thorel dat het merk ‘probeert’ om het te laten werken.
Wat is de toekomst voor Abarth?
Als dit lukt, zou een terugkeer naar benzinemotoren verder kunnen reiken dan de 500, wat mogelijk de deur zou openen voor verbrandingsversies van de 600 en toekomstige Abarth-modellen. Deze verschuiving zou niet alleen het 500-gamma opnieuw vormgeven, maar ook een bredere herevaluatie van de elektrificatiestrategie van Stellantis voor prestatiegerichte merken signaleren.
De potentiële terugkeer van Abarth naar benzine is een duidelijke erkenning dat elektrificatie, hoewel onvermijdelijk, zich niet automatisch vertaalt in de aantrekkingskracht van liefhebbers. De strijd van het merk onderstreept het belang van het begrijpen en bedienen van zijn kernpubliek, zelfs als dit betekent dat bredere trends in de sector moeten worden getrotseerd.
